Azuria

slipu

Ech, zasięgi... w żadnym systemie walki strzeleckiej nie widziałem rozsądnego projektu... Albo mało praktyczne (tabelki!) albo nierealistyczne a najczęściej w ogóle do dupy. Nawet mnie osobiście nie udało się nic rozsądnego wymyślić! Ale zainspirowany postem Tomka, Kronikami Mutantów i ogólnym dziś, mocno kreatywnym nastrojem, coś postanowiłem podziałać...

Każdy chyba miał okazję strzelać z jakiejś broni strzeleckiej, to wie - synchronizujemy w linii prostej cel, muszkę, szczerbinkę i oko i naciskamy spust. Problem w tym, że to dość długi czas zajmuje - oczywiście, im lepszy strzelec, tym szybciej to robi ale bez wątpienia nie jest to czynność natychmiastowa. Natomiast w strzelaninach widzianych na ekranie, czy też z opisu takowych w innych źródłach procedura strzału wygląda na mocno uproszczoną - nastawiamy lufę w kierunku celu i bach! Na krótkim dystansie to pewnie wystarcza żeby trafić w cel wielkości człowieka, a ile jest szybciej!

No to podzielmy rodzaje strzałów na: szybkie i celowane.

Strzał szybki wykonujemy w tej samej rundzie, strzał celowany w pierwszej rundzie celujemy (synchronizacja celu, muszki i szczerbinki) a w kolejnej strzelamy.

Wszystkie pozostałe rodzaje akcji strzeleckich pozostają aktualne - ignorujemy tylko karę za strzał z biodra - to po prostu strzał szybki.

Bazową trudnością testu strzelania jest 5. Do niej dodajemy modyfikację za zasięg - +1 za każde 5 metrów w strzale szybkim, +1 za każde 50 metrów w strzale celowanym.

I już. Nie ma problemów z zapamiętywaniem tabelek, a rozwiązanie jest zaskakująco dokładne!

Strzał szybki na odległość do 5 m: trudność 5+1 = 6
Strzał szybki na odległość 25 m: trudność 5+5 = 10
Strzał szybki na odległość 60 m: trudność 5+12 = 17
Strzał celowany na odległość 40 m: trudność 5+1 = 6
Strzał celowany na odległość 150 m: trudność 5+3 = 8
Strzał celowany na odległość 400 m: trudność 5+8 = 13
Strzał celowany na odległość 1000 m: trudność 5+20 = 25

Pasuje? Moim zdaniem bardzo.

Oczywiście trudność można jeszcze modyfikować za ruch celu czy jego rozmiar oraz inne odpowiednie czynniki.

Poczekam aż się ktoś wypowie, bo się nieskromny robić zaczynam.

Tomek

Mnie się podoba, wydaje się stosunkowo dobrze odwzorowywać faktyczne reguły. Jeśli ktoś sobie stoi na środku pola 400 metrów od zawodowego strzelca to ma wielkie szanse na oberwanie ołowiem. To już leży w kwestii potencjalnego celu, żeby znaleźć sobie lepszą pozycję.

Mariusz

Ech... no to będzie trzeba wprowadzić jeszcze zasieg dla broni: max i efektywny. Efektywny - normalne zasady obrażeń (0-n)
Max - nie wiem... połowa? nie będziemy robić przecież pięciu progów obrażeń w zależności od dystansu. (n-Max, gdzie powyżej maxa strzał jest już niegroźny)

No i strzelec może sobie być masterm ale ma dupną broń to i na ogromne dystanse nie postrzela. Wcześniej nie było tego problemu, bo i modyfikatory trafienia były obliczone na krótsze dystanse.

(Przeogromny się ten temat zrobił. postaram się go dzisiaj podzielić, bo na poszukiwanie w nim informacji będzie trzeba niedługo rzucać sobie na "sieci" z Bartkowego systemu...)

Tomek

Zostaw kwestie obrażeń w spokoju. Temat zrobi się zbyt obszerny, wtedy kiedy my go takim uczynimy. Pocisk po tych kilkuset metrach dalej jest zabójczy. To nie jest tak, że kiedy osiągnie maksymalny zasięg to się zatrzymuje i spada na ziemię.

Mariusz

mhm... czyli raz wystrzelony leci na kraniec kosmosu niszcząc wszystko na swej drodze?

Tomek

A słyszałeś kiedyś o grawitacji?

Mariusz

A słyszałeś kiedyś o oporze powietrza?

Tomek

Nie rozumiem czemu chcesz kontynuować dyskusję na tym poziomie. Głównym czynnikiem wpływającym na zasięg maksymalny jest grawitacja. Zauważ, że z broni palnej nie strzela się "lobem" jak z łuku, czy choćby z broni artyleryjskiej, bierze się jedynie drobną poprawkę na odległość. Zanim pocisk wytraci na tyle dużo energii, żeby miało to realne znaczenie to spadnie na ziemię. Ale jeśli uważasz, że pocisk który przeleciał pół kilometra zabije cie w mniejszym stopniu niż ten wystrzelony z 10m, to uwzględnij to w mechanice. Możemy oczywiście wzięć pod uwagę wszystkie najdrobniejsze aspekty praw fizyki oddziałujące na lecący pocisk, jeśli uważasz to za konieczne.

slipu

W przypadku szybkich strzelanin na krótkich dystansach (tak do 50 m) rozwiązania mechanicznie należy maksymalnie upraszczać - wtedy ma być przy stole adrenalina, krzyki, spocone ręce ściskające kości i dudniący z głośników soundtrack z 'Matrixa'. Nie ma czasu na zastanawianie się czy broń zadaje mniejsze obrażenia, jaki modyfikator przyznać, na szukanie tabelek czy ściąg.
Jeśli natomiast strzelamy na większe odległości nie ma tej dynamiki - ot, wykonujemy jeden strzał, czy kilka, druga strona zazwyczaj dopiero wtedy orientuje się, że jest atakowana - i już jest zwykle za późno. Prowadzimy wtedy wolniej. Dlatego można się zastanowić nad pewnymi rozwiązaniami mechanicznymi, zajrzeć do ściągi itp.

Strzały celowane umożliwiają prowadzenie ognia na faktycznie duże odległości - a celny strzał z pistoletu na dystans pow. 50m to niełatwa sztuka. Dlatego taki mały dodatek do prostego systemu zasięgów, uwzględniający parę dość istotnych czynników.

Każdy egzemplarz broni powinien mieć określony zasięg daleki, maksymalny i ekstremalny.

Strzał na dystans daleki: trudność: +2; obrażenia -2;
Dystans maksymalny: trudność: +4; obrażenia / 2;
Dystans ekstremalny: trudność: +8; obrażenia z kości minimalne;

I wytyczne zasięgów poszczególnych typów broni (w metrach)

Pistolety
Daleki: 50 - 75;
Maksymalny: 75 - 100;
Ekstremalny: 100 - 150;

Karabiny
Daleki: 400 - 600;
Maksymalny: 600 - 800;
Ekstremalny: 800 - 1000;

Snajperki
Daleki: 1000 - 1250;
Maksymalny: 1250 - 1500;
Ekstremalny: 1500 - 2000;

Oczywiście to tylko wytyczne - dużo tu może zależeć od konkretnego egzemplarza broni. Taki kieszonkowy rewolwer (do noszenia na kostce) może mieć mniejszy zasięg, robiony na zamówienie karabin snajperski większy, itd.

Celownik optyczny
Z odległości kilometra człowiek wygląda jak kropka. Niezależnie od umiejętności strzeleckich i jakości sprzętu nie da się wymierzyć w taki cel bez wspomożenia wzroku. Ale prowadzić skuteczny ostrzał się da - największa odległość z jakiej zabito człowieka z karabinu to blisko 2500m.
To taka propozycja: Celownik optyczny ma współczynnik powiększenia (np. x9, zwykle mieści się to w zakresie x4-x12). Dzielimy odległość przez powiększenie celownika i liczymy trudność testu ataku. Następnie liczymy trudność standardową metodą. Uśredniamy obie wartości i daje nam to ostateczną trudność, z jaką mierzy się strzelec.
Przykład: Snajper strzela do człowieka z 1500m, ma celownik optyczny x10.
Trudność z celownikiem, jak z dystansu 150m: 5+3 = 8.
Bez celownika: 5 + 30 + 4 (zasięg maksymalny) = 39.
Uśredniamy obie - 47/2 = 24. I taka jest właśnie trudność testu.
Skuteczne trafienie będzie obciążone karami do obrażeń jak inne strzały w zasięgu maksymalnym.

Mierzenie.
Mając czas, można go poświęcić na dokładniejsze wymierzenie w cel. Każda runda poświęcona na to to +1 do umiejętności w teście. Standardowo każdy człowiek może poświęcić 3 rundy na mierzenie (świadomie nie używam terminu celowanie). Mierzenie przez czas dłuższy - no, nie wiem, zostawiam to do dyskusji - czy w ogóle nie, czy bez problemu i jak długo, czy w zależności od jakichś testów (OP, OF, Per, czegokolwiek innego)?

Mariusz

Karabiny snajperskie podejście #2.

Różnie sobie radzą sprzęty różnej klasy. Przeciętny karabin (jakość 10) ma optymalny zasięg na poziomie 300m (trudność strzału 10). Każde 50m w górę lub w dół to modyfikacja o 1, tak więc minimalny zasięg nie może być mniejszy jak 100m.

Karabiny wyższej jakości mają optimum na poziomie większego dystansu, ale także posiadają minimum.

W dystansie poniżej minimum broni również można użyć, ale na zasadach "szybkiego strzału" i "z biodra".

Tomek

A mógłbyś rozwinąć trochę temat? Z czego wynika ten zasięg minimalny?

Mariusz

Ze specyfiki optyki - poniżej pewnego dystansu widzisz tylko jedną wielką rozmazaną plamę.

Tomek

Czyli to sa ograniczenia dotyczące lunetki. Lunetkę można zazwyczaj wyregulować, albo zdjąć(nie wiem czy w każdym modelu, ale na pewno w przeważającej części). Poza tym strzał szybki też korzysta z przyrządów celowniczych, więc możliwość jego użycia byłaby nieuzasadniona w tym przypadku.
No i to rozwiązanie też nie naprawia problemów z metodą Bartka, czyli dalej trafienie celu na dużych dystansach jest niemożliwe.

Mariusz

Z tego co zrozumiałem Bartka to właśnie szybki strzał polega na tym, że się kieruje broń w stronę celu. A strzał celowany - że się właśnie wszystko stara zgrać jak należy, więc pasowałoby idealnie (tym bardziej po wymuszeniu strzału z biodra, bo w normalnym celowaniu przeszkadzać może lunetka*)
*Którą można oczywiście zdjąć, ale trzeba się później liczyć z czasochłonnym zakładaniem (z tego co się dowiedziałem od kumpla, którego ojciec szkolił się na snajpera, strzelcy wyborowi mają FIOŁA na punkcie tej optyki. Np. jeżeli na kursie jakiś jegomość - chcąc sobie ułatwić noszenie - złapał właśnie za nią idąc na strzelnicę, z miejsca wyleciał z kursu!).

Tylko te dystanse trzeba by dobrać, aby miało to sens...
Jakość broni niech determinuje optymalny dystans (z odpowiednią optyką w zestawie).
Jakość - zasięg (dla trudności 10)
10 - 300m
11 - 600m
12 - 900m
13 - 1200m
14 - 1500m
15 - 1800m
16 - 2100m (mistrzowski sprzęt)

To wymusza posiadanie u zawodowego snajpera albo baterii lunetek, albo zabranie na akcję optyki danego rodzaju, bo nie strzeli nadystans mniejszy niż 200m od optymalnego. Dystans maksymalny z kolei ograniczyłbym po prostu umiejętnością strzelca. Jak sobie umie skorygować sprzęt tak, aby wziąć poprawkę na grawitację, wiatr, deszcz i co tam jeszcze, to niech strzela.
Trudność testu ze wzgl na dystans modyfikowałbym zgodnie z ideą Bartka: 1pkt/50m.

PS. Snajperki są automatyczne czy trzeba je przeładowywać?
PS2. Wie ktoś jakie pojemności magazynków mają?

Tomek